در مدرسه یا شعبه تفکر را عموماً یاد نمی دهیم بلکه نوع یا انواعی از افکار را آموزش می دهیم به همین جهت قدرت تامل و تفکر و اندیشه درباره مسائل را از قرآن آموزان و یا دانش‌آموزان می گیریم. یکی از تاثیرات قصه گویی در همین وادار سازی کودکان و نوجوانان به تفکر و تامل است که در پایان یک قصه به طور ناخودآگاه گریبان ذهن او را می گیرد!
اهمیت قصه در نظام های آموزشی غیرقابل انکار است، پس قصه خوانی و قصه گویی از طرفی روش کار است و از طرفی دیگر یک ارزش که روش مندی و ارزشمندی آن در آموزش و پرورش از زوایای مختلف قابل توجه است.
قصه‌گویی به مثابه روش
الف: قصه گویی یک روش تدریس
مدتهاست که دانشمندان در حال تجربه و آزمایش هستند که طی آزمایشات مختلف دریافتند میشود تدریس را به شیوه های مختلف انجام داد شیوه هایی که فعال سازی و درگیر کردن فراگیران دانش در آنها یکی از اصول کار است، جالب است که بدانیم از روش قصه گویی می توانیم در دیگر شیوه های تدریس هم استفاده کنیم. مثل سخنرانی، ایفای نقش، گردش علمی، اردوی آموزشی و ...... که می توانیم بگوییم حس کنجکاوی و هم صحبتی علت اصلی کارآمدی این شیوه است.
در شیوه تدریس و تعلیم نظام آموزشی ما یکی از شیوه های غالب شیوه سخنرانی است شیوه سخنرانی از دیرباز وجود داشته و اتفاقاً معلمین پرتجربه بقیه مربیان و معلمان را هم سفارش به این شیوه می کنند و می توان به جرات گفت معلمی نیست که خودش را بی نیاز از شیوه سخنرانی بداند البته این مورد ریشه تاریخی هم دارد! روح جمعی ما به دلایلی که در این مبحث نمیگنجد به شدت گرفتار تب حرف است و بیش از آنچه که انجام داده حرف زده ایم و شنیده ایم.
ب :قصه گویی آموزش غیر مستقیم
یکی از روانشناسان معروف گفته: هرگاه چیزی را به کودکان آموزش می دهیم مانع شده ایم تا او شخصا آن را کشف کند بچه ها زمانی که قصه گفته می شود تمرکز، حواس، دقت و آرامش خاصی دارند آن دسته از معلمان و مربیان که از این مهارت استفاده کرده‌اند تایید می‌کنند، ضمن اینکه با این شیوه می توانیم آنها را عادت بدهیم به اینکه خوب بشنوند.
و در آینده خواهیم دید بچه هایی که قصه گوش می کنند افرادی مانوس با کتاب شده اند.
کمترین حقی که از خدای سبحان بر گردن شماست
